Bir halıyı andırıyor kişiliğim...

Yorganımın altında uzanıyorum öylece
Camdan bir ses yükseliyordu sadece
Yardım et! Yardım et diye bağırıyor
Ay ışığı altında parıldıyordu

Bu bir düş müydü yoksa gerçek mi...
Yoksa ben delirmekte miydim ki...
Galipten seslerdi duyduğum
Üzerine basılan boş biriydim artık...

Bir halıyı andırıyordu kişiliğim
Orda olmasına bile gerek olmayan bir obje
Olsa da olmasa da hissettirmezdi...
Unutulur giderdim böylece...

Her canlının doğasıydı yok olmak...
Benim de zamanım gelmekteydi artık
Damarlarımda ki kan tükeniyor yavaş yavaş
Bir elveda diyemeden kimseye...