Bir iç sızısıdır işte yaşadığım…
Vicdanları azapla tanış kılmak zorunda bıraksam da.
Bu muhayyile karşısında zalim olmak korkusunu yaşıyorum.
Arzı mekânın her bir boylamında onca insan yaşarken niye ki…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta