Bir Güzel Aglar Şiiri - Fazilet Özcan

Dağların yamacında durmuş bir güzel ağlar
Dünyamı döner yoksa bilmem kendimi döner
Daglar şahit birde o Geçip gitse de çağlar
Aşksız tüm yüreklerde gecenin nuru söner

Sorarim nedir derdin bir çift kelamı etmez
Ne bu bekleyiş nede uzayan yollar bitmez
Git dese başından bu derdi kederi gitmez
Gider kendi usulca uçan kır ata biner

Ne bu daglar alcalır ne de yamacı biter
Tan dogar yavaş yavaş ay da kaybolup yiter
Bir garip hal olur ki sanki güneşi iter
Biri dağlar ardında kalmış saklanmış siner

Ha doğdu ha doğacak gün beklenir umutla
Bir tasa kaygı kimi adak bağlar çaputla
El acip kimi bekler kimi geçer tabutla
Geceye yenik düşer yıllar günleri yener

Kim bu güzel bilen yok mucizesi bu çagın
Bazen yamacı olur bazen zirvesi dagın
Dolsun dereler taşsin Yağın yağmurlar yağın
Aşk ile akıp gidin denizlere nur iner
Fazilet özcan