Ruhumu hangi mi´mâr yontu zamân taşında.
Yüreğimi mermerden bir sevdaya işledi.
Tutuşturdu rengini sancısız her bakışta,
Dokundum gül yarama, meğer benim değildi.
Hangi eller kopardı, aldı çoşkularımı?
Hangi örste dövdürdü masum korkularımı?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
