Bir Günü Uğurlarken Şiiri - Mehmet Dumanlı

Mayıs otuz, günlerden pazartesi,
İnmişken Abdi İpekçi Parkına
Akşamın mahmur alaca gölgesi,

Bir tarafta iş dönüşü,
Sağa sola koşuşan insanlar,
Bir tarafta hayatın tadını,
Tadını çıkartanların neşesi.

El ele iki sevgili
Sarışmışlar sarmaşıklar gibi,
Neler gelip geçiyor bir bilseniz
Olsada söylese şu yolların dili.

Su sesleri motor gürültüsü,
Mavi atlas altında,
Hakim tüm çevreye tabiatın,
Tabiatın cennet yeşil örtüsü.

Eğilmiş asırlık söğüt ağaçları
Sulara birşeyler fısıldıyor,
Kimisi kurtulmuş tasadan,
Kimisi yarın ne olacak diye düşünüyor.

Gökyüzü üzülmüş gibi bu hale,
Neredeyse ağlayacak,
Belli ki bu güzel günde,
Karanlığa adım adım kayacak.

Biraz daha kal gitme demek
Demek gelip geçiyor içimden,
Lakin elde değil, kurulu bu düzen.
Boşuna tüm gayret ve emek.

Birbirini kovalayan iki serçe,
Bir dala bir çayıra konuyor,
Bakışlarım onların olduğu
Olduğu noktada donuyor.

Önümden geçen iki genç kız,
Hayal aleminden beni alıyor,
Unutmak güzel, uyanmak olmasa,
Bir gün daha burada akşam oluyor.

Mehmet DUMANLI