Bir gün vicdanın sızlar mı?

Ne kadar dertliyim haberin var mı?
Nasıl kederdeyim vicdanın sızlar mı?
Hangi derdin pençesinde kıvrandığı mı?
Bir su al etsen olmaz mıydı ey sorutan!

Ne aşktan anlarsın nede sevildiğinden!
Mucize mi beklersin bilmem kimlerden!
Ey kendiyle yetinen, kederiyle filizlenen!
Bir kelamı dahi esirgeyen, sessizliği seçen!

Bir dost iken düşman mı olduk savrulduk
Kimlerin vicdanında mahkûm olduk solduk
Uçan kuştan, esen rüzgârdan medet umduk
Umutsuzluğu soluduk, gönülden mi kovulduk

Ya Rab sen kalbimin tek sahibisin, sevdamsın
Gönüllere en nadide aşkı yalnız sen koyansın
Neden beni böyle bitap bırakır, kapıyı açmazsın
Aşk yolunda hicranı hayatla, hüzünde koyarsın