Bir Gün Öldüğümde Şiiri - Tolga Kezli

bir gun öldüğümde;
sadece bedenimi yanından ayırıp toprakla yeni sevdamı başlat askım,
dokunma! ruhum, kalbinin en derin yerinde, senin bir parçan olarak kalmaya devam etsin.
varsın beni herkes öldü bilsin.
varsın gözyaslarında sonlansınn benimle birlikte olan anıları...
ben sende yaşamaya devem edeyim.
gün gelir gözlerinde nem, bakıslarında hüzünle, başını göğsüme dayayıp huzur bulmak istersen sevdiğim;
yalan gelir, arama hiç bir sevda ve yabancı kolda
sakın gelme bedenimin yanına..
yalnız kaldım diye de üzülme sakınn!
işte o an sadece, kalbine dokun!
önce kalp atısların sıklaşacak nefes alıslarınla beraber
ve ardından içini hafiff bir irkilme kaplamaya başlamışken
ruhumun sendeki huzurunu, sıcaklığını tüm bedeninde hissedeceksin.
içinin derinliklerinde, seninleyimm....