Bir Gün Gelirim Şiiri - Hanifi Kara

BİR GÜN GELİRİM

Esans koksa, bilirim ki o senden
Esen yelden, ben kokunu alırım.
Konya şöyle dursun, Hanya’ya gitsen
Fizan’da da olsan, seni bulurum.

Koza gibi sevgin, bedeni sarsa
Neşter ile tabip, kalbimi yarsa
Biri beni ansa, hatırım sorsa
Kulağım çınlasa senden bilirim.

Bırakabilirsen, sen beni bırak
Fark etmez memleket; ha İran, Irak
Bu gidişle vuslat; ırk mı, ırak?
Korkarım ki bir gün, sensiz kalırım.

Seninde bellidir; ahvâlin, hâlin
Rabbim nasip etse, olsam iyâlin
Gözümün önünden, gitmez hayâlin
Her nefes aldıkça, seni solurum.

Kalbim asılıdır, hilâl kaşında
Gözüm kaldı; toprağında, taşında
Haziran sonunda, temmuz başında
Beklenmedik anda, bir gün gelirim…

02/07/’17
Hanifi KARA