Bir Gün Gelir de Şiiri - Hüseyin Erdoğan

ben her sabah yeniden açan
rengarenk bir çiçek bahçesiyim
her sabah erkenden gün doğmadan
kokularımı bırakırım esen rüzgarlara
yayılıp gelsin diye senden yana
bil ki ben buralarda her anımda
senli hayaller düşler içindeyim
sen de kokumu çek içine doya doya
sakın senden öteye bırakma oralarda
bence sen henüz dalında bir goncasın
ne olursun açmadan solma sakın
gece bitip zaman sabaha olsa da yakın
yalnızca sen benim rüyalarımda olacaksın
bir gün gelir de iki sokağın kesiştiği yerde
çıkarsam karşına beni fotoğrafımdan tanıyıp da
gelip 'şairim' diye sımsıkıcasına sarılır mısın bana?
ellerimi sıkıca tutar mısın lütfen söyle sevgili cana?
yoksa yoksa başını çevirip de gider misin kaçarcasına?
31.03.2006
Hüseyin Erdoğan