yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Bir şiir daha yalın
Sonum bir adım daha yakın
Yüzümü asın, yazdıklarımı yakın
Çok uzak bu geceye hâlâ yarın
Çünkü ölüm oldu beklenen.
Ve yalnız cenazelerde yaşar bekleyen
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta