Bir gün Bende Öleceğim Şiiri - Uğur Akbulak

Birgün bende öleceğim !
Vedasız/hoşçakalsız çekip gideceğim,
Yarım kalacak anason kokan yazdığım tüm şiirler.
Irmaklar akmaya devam edecek,
Denizler dalga-dalga büyüyecek,
Titanların imparatorluğunda
Ohh olsun İnsanlık bir eksik diye
Sevinç naraları yükselecek.
***
Süslü sokak aralarında !
Fahişeler fuhuş pazarlıkları yerine yürüyüş yapacak,
Kaldırım kenarlarında çocuklar açlıktan ölecek,
Yosun kokacak sefaletin ve kuraklığın Kerbela'sı saydığımız Afrika,
Her gün biraz daha marjinal kıtlık seviyesinde yerini koruyacak,
Ve döllenip çoğalmaya devam edecek.
***
Kolektif sömürü saltanatı,
İyilik timsali pezevenkler-Krallar-aç yırtıcılar,
gerdeksiz geceden doğan çocuklar.
Tütün ekilecek yaralara.
***
Kahkahalar tehlikeli;
Silüetler katil;
Karanlıklar hayın;
Üniformalılar kancık;
Yeşil apoletliler puşt;
Paralı askerler piç;
Hükümdarlar emir buyurur
İnfazı verilmiştir,
Hüküm kesilir bir arkasıza,
Azala-azala,
Eksile-eksile,
Hesap buya,
ihtilal çıkarılacak yine yoksula,
Cezamı hücre-hücre,
Canımı bölük-pörçük,
Sonumuz ölüm/müebbet,
Tiyatro başlamıştır
Salyaları akan ahlaksıza.
***
Evet ben ansızın öleceğim !
Fakat bir fidan dikeceğim toprağa,
Ve fikrimi;
ve kızıl bayrağımı;
ve İnsanlığımı bir çocuğa devredeceğim,
belki pişman öleceğim,
ama giderken aslolan ölümsüzlüğün
karanfil kokan dudaklarından öpeceğim. .