Seherde çıkarken yüzün görseydim
Sensizlik kıvılcım çakıyor şimdi
Yazık bana nasıl seni üzeyim
Başımdan dumanlar çıkıyor şimdi
Yollarda arıyorum yokmu bir haber
Caddeler, Sokaklar senden bihaber
Bu habersizlik varya beni kahreder
Alev alev yüreğimi yakıyor şimdi
Aha şuradadır dedim belki orada
Gözlerim aradı her bir sahada
Ellerim dilimle durdu duaya
Şüpheler aklımı yıkıyor şimdi
Hastane dolaştım bak akşam oldu
Nerdesin a kızım, nasıl, ne oldu
Dallarım kırıldı çiçeğim soldu
Gözlerim sel oldu akıyor şimdi
Mesailer bitti kapıları kapandı
Güneş battı ay buluta saplandı
Ayrılık namlusu şakağıma dayandı
Ümidim semada ağlıyor şimdi
Ey Yüce Allah’ım koruduğuna
Kim zarar verebilir aciz kuluna
Şükür kudretine, sonsuzluğuna
Yüreğim şerha şerha kanıyor şimdi
Kardeşi bir iz bulmuş yolda geliyor
Annesi ablası yollarını bekliyor
Dayılar, yeğenler sokaklarda geziyor
Telefonlar acı acı çalıyor şimdi
Allah’ım sen verdin güzel kızımı
Ne olur göreyim dindir sızımı
Yetiştir gideyim kesme hızımı
Kalbim kuş oldu uçuyor şimdi
İndim Antalya da değdim karaya
Öğretmen kapısı girdi araya
Gördüm de şükrettim yüce mevlaya
Evladım gözümü siliyor şimdi
17/01/2019 Sincan
Yükselen YAĞMUR
Kayıt Tarihi : 17.1.2019 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın yavrusundan habersiz ayrılmasının verdiği aylık acısını anlatmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!