Bir Gün Anlar Mısın Şiiri - Hakan Havuz

Sende bir gün anlar mısın beni?
Kuytu köşelerde yağar mısın?
Veya hatırlar mısın gazellerin rengini?
Tutabilir misin rüzgârı avuçlarında?
Bergüzarın tozlu raflarda yıllandı
Sende benim gibi tozlanır mısın o raflarda?
Sende bir gün anlar mısın beni benden alan bensizliği?

Mutsuzluğa sarılıp yatar mısın sokak banklarında?
Mesela sende yazar mısın kusamadıklarını?
Göğe bakıp avazın çıktığı kadar susar mısın?
Evin yolunu şaşırıyorum bazen
Bazen de gündüzleri uyuduğumu sanıyorum.
Geceyi bekliyor musun sende benim gibi?
Sahi sende bir gün anlar mısın beni?

Sayfaları çevirdikçe korkar mısın kaderinden?
Ve boğazın ağrıyana kadar tutar mısın kendini?
Yorulmaktan yorulur musun sende benim gibi?
O resmi görünce kaskatı kesilir misin?
Yerinden kaldırmak istedim elim varmadı.
Kırmak istedim ciğerim ağladı.
Koynuma alıp sarmak istedim.
Kırk yıla sığmadı.
Sende hatırlar mısın beni?
Bir gün anlar mısın beni
Ben her gün ölmekten bıktım
Sende ölür müsün benim gibi