Şu dünyaya geldim bir gün gülmedim,
Eller gibi gezip devran sürmedim,
Var olmadan soldum gün gün tükendim,
Mahzun olma gönül gülersin bir gün.
Yükseğe eriştim yel vurdu düştüm,
İniş yokuş derken kalmadı gücüm,
Ben kaderime oyy genç yaşta küstüm,
Mahzun olma gönül seversin bir gün.
Özvecan'ım başa böyle yazılmış,
Hep kış olmaz derler, baharda varmış,
Mezarım eşilmiş taşım dikilmiş,
Mahzun olma gönül görürsün bir gün.
Özcan Kurt
Kayıt Tarihi : 19.11.2024 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat
![Özcan Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/11/19/bir-gun-944.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!