Seni,
Asırlardır görmemiş gibiyim
Deniz maviliğini yitirdi,
Ağaçlar baharda simsiyah yapraklar döktü.
Mevsimler şu kalemimin acısına sıralandı,
Göğsümdeki sızı hiç geçmedi.
Medcezir rüzgarları yıkıyor bulutları,
Günahlarımızı temizliyor
Tuz ve yosun kokuları
Bir tufan ha koptu ha kopacak,
Gece mavisi ağzında
Aramızdaki mesafeler,
Eksilmeyen günahlarımız olacak.
Bembeyaz evlerin, simsiyah odalarından,
Bir ışıltı perdesi açılacak,
Gün batımını açıklayan
Sonra, aklıma geleceksin,
Hiç çıkmamış gibi
Göğsümdeki yara, daha da açılacak,
Bir çuvaldız alacaksın o narin ellerine,
Dikeceksin içimde bıraktıklarını
Ve beklemediğimiz yağmurlar yağacak yaseminlerin üzerine,
Yeniden bir aşk filizlenecek,
Hiç olmamış gibi.
Baş harflerini yazdım,
Beyaz bulutların, kırmızı yağmurlarına
Her damla, bir gül tanesi açıyor kapında,
Şu erguvanlar, şu hanımelleri,
Beni unutan, unutmabenileri,
Tanrı’nın yanında, seni hatırlatacak.
Seni unutmalı mıyım,
Hatırlamamalı mıyım bir daha
Sen, beni unutacaksan,
Ya bu şiirler, öksüz mü kalacak?
Bu yağmurlar, bu sokaklar,
İsmini verdiğim çiçekler, nasıl unutacak?
Bana soracak olursan,
Ben, seni ölsem unutamam.
Kayıt Tarihi : 17.5.2024 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
