Bir Gün Şiiri - Baver Beşer

Sen yokken; sararıyor benzim, çürüyor bedenim.
Yitiriyorum umutlarımı, geleceğimi.
Kaygılarım dev bir canavar oluyor...
Çocukluğuma dönüyorum korkuyor ve yaşlanıyorum.
Beklentilerim kırgınlığım oluyor hayata dair.
Ne yağmurda dolaşıyorum ne de dolunayı seyrediyorum.
Tüm kapılarımı hayatın yüzüne kapadım.
Çıkışı olduğunu bildiğim ama arayamadığım
Çıkmaz sokaklarla dolu, ihtiyar bir şehirdeyim.
Kapatma vakti göz perdelerini bu şehre.
Ve son sözlerim olduğunu bildiğim cümleler,
dudaklarımdan süzülürken;
Kendime ağıtlar yakıyorum...
İçimde sönmekte olan bir ateş,ölen bir ben var.
Belki bir yağmurla yüzüne, bir çiçekle ellerine dokunurum.
Belki de mavi gözlü bebeğin olurum...
Bir gün...