Bir Gülüşüm Vardı Şiiri - Mehmet Çiçek

Bir gülüşüm vardı
Uçsuz bucaksız kırlar gibiydi
Rengarenk çiçeklerin neşesiydi
Derinlere kök salmış dalların tek şerbetiydi
Mor nergislerin, sarı papatyaların diliydi.

Bir gülüşüm vardı
Gökkuşağına bürünen yaprakların sesiydi
Nağme nağme kanatların rehberiydi
Toprağı evladıyla buluşturan bulut tanesiydi
Mevsimlerin dergahı, yol göstericisiydi.

Bir gülüşüm vardı
Ufkun sarı saçlı gözleriydi
Minik minik ellerin tatlı ezgileriydi
Rüyaların sultanı, hayallerin imgesiydi
Yıldızların anası, gecenin bekçisiydi.

Bir gülüşüm vardı
Kalemlerin mürekkebiydi
Sayfaların dizeleriydi
İlhamı tükenmişlerin penceresiydi
Bugünün öğretmeni, yarının geleceğiydi.

Bir gülüşüm vardı
Oyuncalarıyla süslenen hayalleriydi
Parkların yalın ayak izin verdiği ümitleriydi
Başa taç edilen, yüreği aşık eden
Masum tebessümüydü
Kainatın en güzeliydi.

Bir gülüşüm vardı!
Bir zamanlar bir gülüşüm...
Şimdi!
Irakta yurdu işgal edilen bir bebeğim
Şimdi!
Suriyede pakları yakılan bir çocuğum
Şimdi!
Mısırda yüreği kan ağlayan anayım
Şimdi!
Filistindeki mazlumların ahıyım
Şimdi!
Ailesine aş bulamayan babayım
Bir gülüşüm vardı
Şimdi!
Ölen insanlığın
Zalimlerin elindeyim