Karanlık dehlizlerden inerken seni andım,
Secdedeydim, başımı, kaldırmadan bekledim.
Aldığım yol emrinin, sancısı yordu anamı
Bir aşk ile yıllardır, yolunda emekledim...
Ah, mübarek vuslatın, hayliyle geçen anlar
Senden başka “gel” diyen, her kim ise “yok” dedim
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
