Bir Gülün Hikayesi Şiiri - Ahmet Şahin S ...

Ben ne yağmurlar gördüm...
Yağmış ama sel olup akmamış.
Ben ne rüzgarlar gördüm
Esmiş ama saçlarımı dağıtmamış
Ben ne insanlar gördüm
İnsanmış ama sanki şeytanmış
Ben ne kadınlar tanıdım
Sözde aşıkmış ama imansızmış
Ben ne adamlar tanıdım
İmansızlar elinde oyuncakmış
Ben ne aşklar, aşıklar gördüm
Yaban ellere saçılmış, ot diye biçilmiş
Ben ne şiirler yazdım
Sanki tüm kadınlar kendilerine yazılmış sanmış

- Ben yaşatılmadan soldurulmuş gonca bir gülün, Akça defter sayfasında beliren suretiyim aslında;
Sizlere anlatılan;

Kimileri güle baktı,
Kimileri ise suretine
Gonca açılıp içindekiler dökülünce
Güle bakanlar aldandı
Suretine bakanlar gülü suçladı
Gül suskundu, mahcuptu....
Anladılar bir gün gül dikenliydi
Sayfaların arasında solup giderken kefensizdi
Gün geldi, gülün kokusu deftere sindi
Aldatanlar gülün kefenini biçti,
Gül giderken baktım ki;
Dikensizdi...
Sessizdi...

- Bana gülü anlatanlar böyle söylemişti;

Ben ne güller gördüm
Sevgililere aşkı anlatmış

- Ama yinede kefensi konmuş, ya bir çöp sepetine yada atılmış bir köşeye

Sen hiç yüreklere gömülmüş bir gülün, gonca açan dallarını hissettin mi yüzünde

Ahmet Şahin SONER
Sadece 2002