Gül tohumdur, gül toprak
Ve sen hayata atılırsın senin olmayan isteklerle,
üzerine gülücükler yapıştırılır, sen anlayamazsın bir başka beyaz gözlerle.
Gül yeşildir, gül tomurcuktur, toprak sıcak ışıklarla nemlenince
Ve sen tadını kaybedersin hala anlamsız, hala acımasız pembe köşende.
Gül utangaçtır, gül kızarır
Ve sen anlamsızlıklarına ilk yorumlarını katarsın.
Pembe rengine siyah yakıştırmalara başlarsın,
ebruli sanışında...
Gül anlayamaz, gül sessiz kalır
Ve sen simsiyah umutlar yetiştirirsin
pembe tohumlardan geçmiş zamanlı sarı gül suskunluğuna.
Sarının siyaha yakıştığını bilirsin.
Gül sararmıştır, sense siyahsındır.
Gül topraktır, gül tohumdur...
12-01-2001 - İstanbul
Barbaros Mustafa GünerKayıt Tarihi : 14.1.2002 17:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!