Uzanan yollara diktiğim mumları hep korudum,
Birgün biri gelir diye, hep aydınlattım kaderimi.
Çok ayak izi oldu,onlar da kalıcı değildi.
Yol, sahibini hep suskunlukla bekledi.
Birgün duydum ayak seslerini,uzak ve küçük,
Umut bağlamadım, izlerken rüzgarın süpürdüğü eski izleri.
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta