Bir Gülü Olmalı İnsanın

Bir gülü olmalı insanın bahar kokulu, anne kokulu
Yapmacıklık, iki yüzlülük dahi nedir bilmeyen, samimi bir gülü olmalı
Kokusu gönlüne dokunan…
Hayat adına bir nebze umudun dahi kalmadığı bu alemde,
Dikenlerinde yaşam bulduğu bir gülü olmalı insanın
Her gün özlemini doya doya koklayabileceği
Kayıp yanlarını bulduğu, gönül açlığını doyurduğu,
Uçurumun kenarındayken bile dikenine tutunduğu bir gülü olmalı
Yanındayken bile hasret çekmeli, çocukça sevmeli
Evet bir gülü olmalı insanın hem de siyah bir gülü
Ömrünü seninle tamamlamaya ant içtiği, senden gayrısına körlüğü seçtiği,
Sende kendini ekip, kendini biçtiği siyah bir gülü olmalı
Yüreği, ekildiği toprağından başka bir yerde yeşermeyen
Hem değil miydi siyah, sana ait olmayan her ruhun üzerine attığın ince bir çizgi
Aynen öyle de başka hayatların üzerine çekilmiş teslimiyet perdesi
Siyah bir gülü olmalı insanın, karamsar düşüncelerin değil
Masumluğunu kaybetmemiş, her yanlışa kızıpta çekip gitmeyen
Anne yüreğindeki evlat gibi, yarınlarını sensiz düşünemediği bir gülü olmalı
Bir gülü olmalı insanın olur olmaz sancılarını dindirdiği,
Gamzesine gömülmek isteyeceğin gül gibi bir gülü olmalı…