Benim hiç gülüm olmadı
Hep bir güle hasret kaldım.
Bir buçuk metrekarelik hücremde
Bir soğan dikmiştim gül diye.
O soğan sevgiydi, hasretti.
Soğanımın suyu umuttu
Güneşi, ışığı,.........................
Işık yoktu hücremde.
Soğanları gül diye sevdim
Hep bir gül gibi açmasını bekledim.
Hiç açmadı.
Özgürlüğüme kavuştum
yine gülüm olmadı.
Tesadüf
Bir gül buldum.
Önceden tanıdığım,
Varlığını bedenime kazıdığım bir gül.
Bu gül sevgiyle mi açar
. kin ile mi bilmiyorum
Ama gülüme, bir gül gibi açmak yakışır
Güneşe doğru boy vermek yaraşır.
O da öyle açacak.
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin DENİZ YILDIZI isimli kitabında yayınlandı
merhaba özlem hanım ben koray. Ankarada bi parkta tanışmıştık ben sizin ' Bu Dünya Bizim' adlı şiir kitabınızı almıştımgerçekten çok içtenlikle yazılmış tebrik ediyor ve size muvaffakiyetler diliyorum. bir gün inşallah Türkiyenin önde gelen yazarlarından olursunuz ve isminizi altın harflerle yazarlar inşallah. yolunuz açık olsun.
bu arada o gün sizinle konuştuğum için sevgilim beni kıskanmış kıskanç nolcak :)
TÜM YORUMLAR (2)