Yolda yürürken bir hanım bir şey düşürdü.
Baktım bir güldü.
-Hanım efendi gülünüz dedim,
Hanım güldü.
Yaşı belki elliydi;
Ama
Asaleti gülüşünden belliydi…
-O artık benim gülüm değil,
Senin olsun
Al, eğil…
Eğildim, baktım; yapay bir güldü…
Yani ölü bir gül…
Bir gül…
Bir gü…
Bir…
Kayıt Tarihi : 18.10.2015 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!