yalnızlığın en zengini1957
sen hiç kulağıma fısıldamadın
'seni seviyorum' sihirli iki kelime
ellerimi tuttun ama titremedi parmakların
ne şarkılar dinledik birlikte
hiç birinde başını omzuma dayamadın
saçlarını okşaymadım yatarken dizlerimde
kesme taşlı sokaklarda yürümedikki
seninle akşamın karanlıklarında
bazen saatlerce göz göze oturduk
sevdik belliydi bu ikimizde hem de
ne sevgiydi anlatamam dilim tutulurdu
şimdi nerde olduğunu bile bilmediğim
bir yerde kiminlesin
hala sessiz ve konuşmayan bir kadın
belki birkaç çocuğa ana bile olmuş
benim hayalimdeki aşk bir gül
tüm acımasız yıllara inat hala
ama artık kuru ve solmuş
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/13/bir-gul-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!