Bir zamanlar bir kadın sevmiştim diyebileceğim bir kadın sevmiştim, bir zamanlar. Tarih, tarih olmadan önce. Sonra zaman değişti, kadın değişti, ağaçlar bile çürüdü köklerinden, gök delenler yıkıldı, yüzüm değişti.
Görmediği şeylere inanmayanlardan değilim ben, lakin gördüklerime de inanamadım çoğu zaman. Kör olmak bir durum değil tercihti. Duyduklarımdan ziyade, söylediklerim oldu hani fakat kendi söylediklerimi bile duyamaz oldu kukla kulaklarım. Ve iplerini kopardım. Saldım saldırganlığımı.
Belki beklentileri beklerken belirsizlikler içerisinde bulmuşumdur kendimi. Bazen belki demek yerine keşke demeyi isterdim, belki. Belki de, keşke belki demeseydim diyebileceğim düşünce bulutlarının içerisinde, şimşekler çakarken, yağmur olurken göz yaşım hecelerime, rüzgar niyetine nefes verirken soluksuz, düşüncesizce sussaydım. Mühürleseydim dilimi ve hücrelere tıksaydım gizli özneleri.
Çekmecelere saklanan çocukluğun naftalin kokusuna bağımlı bir ihtiyar olmaya aşinayım. Yada alışabilirim, her şeyden önce güvelere güvenmeye. Geleceğe yer yok çekmecemde geçmişim çok zor sığdı ve taşanıydı bu günüm.
Dilsiz bir tercüman gibi mutlak değerine ters düşen bir yanı var değersizliğimin. Yada adına ne dersin? Tadından başka tatsız bir yanı yok çünkü. Kendime not: Dizlerinin arasında ez. Ezip geç.
Bilmediğimi biliyormuş gibi yapabilirim kimi zaman. Keşke sevdiğimi sevmiyormuş gibi yapabilmeyi de becerebilseydim her zaman. Yada, başka tercihlerimde olsaydı yada diyebileceğim. Yada elimde kalan bir sonuç olsaydı. Sonuçta tercihlerim yok yada sonuçlara ulaşamıyorum. Karman çorman düşüncelerim beynimin yapısına özenti. Düşlerim bulanıyor. Düşüncesizim.
Doyasıya gülebilmeyi isterdim.
Aynaya baktım.
Doyumsuzca ağladım.
Birkan AkdoğanKayıt Tarihi : 4.3.2013 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!