Bir Gönül Sarayım Daha Beleşe Gitti

Bir yaprak daha düştü, istemeden ömür ağacımdan,
Dökülüp kayboluyor değerli taşlar gençlik tacımdan,
Hararetle arzulardı daim, seni seven bu gönlüm,
Kokunu anımsatacak bir gül deremedim bağımdan
,
Bir tas su daha azaldı seni akan ömür pınarımdan,
Geçmedi sızım seni dolaşan damarımdaki kanımdan,
Düzinelerce gönül sarayları yaptırdım gizlice,
Bir kez oturup ta selam vernedin aşkın balkonundan

Bir gönül sarayım daha beleşe gitti servetimden,
Bir hayır görmedim “seni çok seviyorum”diyenlerimden,
Allahıma havale etmişim, çekilmişim kendi kabuğuma,
Tövbe ettim bundan böyle,sevmiyeceğim kimseyi canı yüreğimden.

Bir kez daha ağzım yandı yediğim sevdanın lezzetli yemeğinden,
Pişman oldum bu yola baş koyanlarla arkadaş olduğumdan,
Faydalandılar sevmeyi bilen gönlümün safiliğinden,
Her şeye rağmen sabrettim.Silmedim birkaç sevenimi defterimden.

Bir kez daha üzdü beni, sevgiye,sevdaya olan, hamallığım derinden,
Yazılamıyor bir türlü çektiklerim, aşkının en koyu mürekkebiylen.
Kapattım gözlerimi,dinledim yüreğimin en tiz sesini,
Söyledim bu yolda içtiyakla, seni anlatan türküleri en dertli makamıylan.
01/01/2006