Bir Gonca Gül Gibiyim Şiiri - Sinan Karakaş

Bir gonca gül gibiyim gönlümü hiç açmadım

Ne sevdim ne sevildim sevgiyi hiç tatmadım

Estin şu yüreğimden ılık bir rüzgar gibi

Yansın bırak yüreğim inan ki hiç yanmadım

Günah olur diyerek uzak kaldım sevgiden

Beni yürekten vurdun vuruldum gözlerinden

Tutuştu bil ki gönlüm inan ki yanmaktadır

Bir umut bekliyorum özlenen sözlerinden

Sen sevmesen bile sevecek seni gönlüm

Koklamaktan sakındım sensin nadide gülüm

Yıllar yılı şu gönlü beklettim senin için

İnan ki korkmuyorum sonu olsada ölüm