Bir gölgenin ardında ki aydınlık

Bir gölgenin ardındaki aydınlık
sızar yürek penceremden
basamak basamak...
hep istikbale kilitlenir insan
nasıl bir şeyse yaşamak?

Ağlamanın da bir onuru var
Bir fasıladan geçer insan
yüreği boğum boğum
sarar bir sevda kemendi
ve budur bir kutlu doğum.

Ah gönül!
hangi güldü uğruna solduğum
Kanatır içimi
sevda dağlarım da
hasret olduğum.

Çölleşmiş yüreğime düşer
her dem bir su sesi.
ve bir yangın kokusunda
gülün busesi
ruhumun enginlerinde şimdi
yaralı bir kuşun kanat sesi...

Bir gölgenin ardındaki aydınlık
sızar yürek penceremden
basamak basamak...
hep istikbale kilitlenir insan
nasıl bir şeyse yaşamak?