Bir Göçmen Kuş Olup Şiiri - İbrahim Yılmaz

Bir göçmen kuş olup uçsam
Uzun güz gecelerinde sana
Kalbinde bana yer var mıdır
Misafir olsam gönlünün sarayına
Uzun uzun menekşe gözlerine baksam
Derin hülyalara dalsam
Uçsuz bucaksız bir nehir olsam
Kalbimden kalbine aksam
Yine de sana ben doyamam.

Seni öyle özledim ki
Hesapsız seviyor kalbim
Sana olan tutkumu
Gözlerinden başka kimseye anlatamam
Ne geceye
Ne yıldızlara anlatamam
Bende sırdır bu sevda
Deryada ölsem balıklara anlatamam

Bir göçmen kuş olup uçsam
Uzun güz gecelerinde sana
Sessizce pencerene konsam
Seni seyretsem doya doya
Yıldızlardan taç yapsam
İpek saçlarına
Sonra göz göze gelsek seninle
Pencerenden bana el sallar mısın?
Bu sırdaş gecemde
Sende benim gibi hayallere dalar mısın?

Keşke rüyalarımın fotokopisini çekebilsem
Kayda geçemem ki düşlerimi
Pozitif aşklara inanmıyorum
Eksisi artısı olmalı otantik aşkların
Seni severken biraz üşümeliyim
Özlediğim zamanlar
Gözlerime rahmet dolmalı
Soğuk bir demir külçesinde
Aşkın sıcaklığını hisseden yürek gerek sana
Sıcak bir somunu bölerken
Yoksulun duygularını anlat bana.

Sır dolu bu gecemde;
Sana uçan göçmen kuşlardan
Yıllarca kalbimde biriktirdiğim
Aşkın en derin hislerinin
Haritasını gönderiyorum sana.

Ocak-2024