Bir Gidişin Yansımaları

Nasıl anlatmalı yitik olmanın burukluğunu
hangi uçuruma haykırmalı be çare olmanın nakaratını...

Artık daha güzel imgelerim var Zilan
bilesin ki umutluyum yarınlardan
şafaklar sayıyorum vuslata varmak için
ve inanıyorum çoban yıldızının anlattıklarına!
unutulması imkansız ve ulaşılması rüya
ne günler, ne dünler, ne düşler geçirdik Zilan
aldık payımızı yaşananlardan
umut ile baktık yarınlara, umutsuzluğu bile bile...

aynı yağmurun altında ıslanırken duygularımız
şemsiye yoksunuyduk ikimizde, birbirimize sığındık
ama beceremedik, yinede ıslandık, ıslandık, ıslandık....
isyan eder iken birbirimizin yaşadıklarına
aynı şiirin yörüngesindeydik Zilan
aynı mısraları bir ağızdan okur
Silüeti hüzün olan şarkıya sarılırdık...

sana hayatın anlamının anlamsızlığını
ilahi sevginin yüceliğini anlatmak isterdim
isterdim de beceremezdim Zilan
kelimeler düğümlenirdi dilimin ucunda
boğulurdum gözlerinin neminde
sen ise ifadesini bilmediğim bakışların ile
volta atardın pervasızca düşlerimin yankısında
ürpererek, ürperterek....
ve her adım atışında umutlarımı tüketerek! ...

biz ki umarsızdık yaşanacaklara inandık
krizantemdik, kasırgaya baş kaldıran
krizantemdik, ilk esintide savrulduk
birer dalgaydık vuracağımız kıyıyı arayan
birer dalgaydık Zilan
Denizine kavuşmak için çırpınan...

ben zikrederken en büyük aşkın adını
sen giderdin...
gidişinin nelere gebe olduğunu bilmeden
zifir olurdu gün, sen giderdin Zilan
unuturdun belkide yaşadıklarını
giderdin...
hasretin olurdu ardında bıraktığın! ...

yollara vurdum şimdi kendimi Zilan
hani aşkı ıskaladığımız yollar vardı ya
sensiz aşındırdım kaldırımları
dallarından yaprak kopardığın ağaç
ve odanın ışığının rengi oradaydılar
hala oradaydı umutlar Zilan
oradaydılar ve orada kaldılar...

nasıl anlatmalı yitik olmanın burukluğunu
hangi uçuruma haykırmalı be çare olmanın nakaratını...

Yüreğim acıyor Zilan...
yüreğimin elinden tutsana! ...