Çocuktum!
Ele avuca sığmıyordum,
Türlü oyunlar oynuyordum,
Akşam olunca annem gibi
Bende yolunu gözlüyordum…
Çocuktum!
Pamuğa benzetiliyordum,
Günahım yok ondan diyordum,
Seni görünce annem gibi
Koşup boynuna sarılıyordum…
Çocuktum!
Galiba çok seviliyordum,
Sevilmekten hoşlanıyordum,
En çokta bana annem gibi
“Can! ” demene bayılıyordum...
Çocuktum!
Senin biricik çocuğundum,
Doyulmaz cennet kokulundum,
Kömür gözlüydüm annem gibi
Gönlünü aydınlatıyordum...
Çocuğum!
Yine yolunu gözlüyorum,
Dönmeyeceksin biliyorum,
Ses çıkarmadan annem gibi
İçin için kan ağlıyorum...
Büyüdüm!
Bir gecede büyür mü insan?
Büyürmüş candan gidince can,
Dualar ettim annem gibi,
Cennetler olsun yeni yuvan,
Orda kavuştursun Yaradan!
Seni çok seviyoruz Babam…
21.05.2014
Yusuf AkkayaKayıt Tarihi : 22.5.2014 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Manisa`nın Soma ilçesinde bulunan bir kömür madeninde meydana gelen kaza neticesinde üç yüzü aşkın insan vefat etti. Allah cümlesine rahmet eylesin... Bu şiiri onların anısına kaleme aldım...
TÜM YORUMLAR (13)