aklımda sargısı geniş gecelerin
bedenim yalazlanıyor kent kuyusunda
ay denize vuruyor
biraz müphem
parlıyor şehir sanki yaralarımdan
bir çocuğun eli değiyor bulvarlara
ürküyor gölgelerde egzoz
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta