Evlilik Hayatı Şiiri - Samet Koman

Pırıl pırıl bir gün yine sessizliğe gömülürken
Yıldızlı siyah örtüyle bir gün daha kapanıyor
Bazı fısıltılarda, tüm hızıyla gün yeni başlarken
Aldanmayın diyerek, bu kalp yine olmaz diyor

Benliğimi kuşatan karanlık sonsuzundan
Durakları pas geçerek selamlarım yuvamı
Tüm bilinmezliği evin eşiğinde çökerken
O sonsuz karanlıklar terk ediyor ruhumu

Hayattın omza yükledikleri sır gibi eriyorken
Bedenimden ötede sevinçle koşuyorum
Nadide gülüm ile yemek yemeğe kıvranırken
Sevgim aşkın musikisinden nağmelerle iniyor

Gökdeki kuş misali dertlerden sıyrılarak
Gecenin gizeminde süzülürken engine
Gönüllere aşkımız mazimizden dolarak
Gecenin melteminde sevdamız eser yine

Gecenin sukununda derinden senfonilerle
Işınlar durgun sularında çümbüş yapıyorken
Yırtıyor bu geceyi aşkın mukaddes meyvesi!
Çoçuk seslenişleri, çoçuk ağlayışları

Gece tatlı mırıldanışlarda, kalplerde evliliğim
Kalbin en ücrasından kalbe sırlar ışıyarak
Her gün akan sevgimle mazide birikirler
Bu sefa akşamları rüyadan da güzeller

Aşkın kırgınlıkları, aşkı altından işler
Yaşamı kucaklayarak zamanı eler, anlar
Görkemi ile ebedi, içimizde depreşirken
Ömrün dört mevsiminde baharlı ırmaklar akar

Ömrümüz hayat sürerken oda ve eşyalarda
Yıllarca yaşanmış ve perçinleşmiş bir dünya
Ebedi şelale şırıltısında şarkımızı taşıyorken
Akisleriyle süsler, sarar dört bir yanımı