Bir ova vardı
Bintepeler de, onlarca tümülüs ,kraliyet idi onun adı.
Anılsın en görkemli tepelerin de,
Meşaleler yakılsın, ruhları canlansın yeniden..
Kil, bir yandan gelir üstüme
Toprak bir yandan,
Ruhum görüyor,tarihimin izini oda ölü değil ya!
Freskolar bir bir, yer değiştiriyor tıpkı ben gibi
Öyle bir özlemdir bende ki,
Su sarnıçlarım,
Tapınaklarım
Vede kalelerim..
Sana ulaşmaya yetmiyor ki,derin zaman
Nehirlerim eskiyor içim de,
Şimdi ebediyet denilen o yer de
Yeşermeye çalışıyor bir garip ruh..
Ne saraylar gördüm,göz çeşmem pınar,
Ne haremler keşfettim,canıyürek tutsak..
Gönül eyledi beni bir kaya mezarı,
Apadana salonların da, olmuşum ağır bir taş.
Meral Meri
18.04.2012
Kayıt Tarihi : 19.4.2012 17:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)