Yine anlamlı, anlamsız ya da hiç renk vermeyen bakışların,ete kemiğe bürünüp karşımda durduğu bir an....Kiminin bakışlarında bir kavuşma heyecanı, kiminin bakışlarında ayrılığın şiddetli gazabını görür gibiyim... Bazılarını okumak zor ya da okuduğunu anlayamamak gibi bir şey... İnsanların taşıdığı tek şeyin ya da şeylerin, belirli ebatlarda ki valizler , yahut el bagajları olmadığından çok eminim...Onlardan çok daha fazlası, çok daha ağırı,yüreklerde...Kimisi uçacak kadar hafif kimisi tırnağını oynatamayacak kadar dolu...Ben nerdeyim diye soruyorum kendime...Belirsiz bakışları olan kişilerden biride ben olmalıyım... Yarınlar güzel olacak biliyorum...Ama yinede yüreğimden üç adım öteye gidemiyorum...Ne kadar doluyum, seninle güzel yarim....
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta