Bir Garip Yaşar Şiiri - Yaşar Yaramış

Bir garip Yaşar vardı,
Bir kıza sevdalı.
Hep onun için ağlardı,
Yıllar yılı,yüreği dağlı.

Gezerdi caddeleri,sokakları
Sessiz,sedasız,sabit bir bakışla.
Deli sanırdı onu bir çokları,
Nerde öyle seven,bulursan alkışla..

Konuşa bilmek için,üç yıl bekledi.
Tam üç yıl,sabrederek,azmederek.
Bir derdine bin dert ekledi
Yıkılmadan,dertleri hazmederek.

En son ümitti Balıkesir,
Onu da denedi olmadı.
Gezdi dokuz yıl,köle,esir
Yine de çilesi dolmadı.

O,acılar,sancılar yıkmadı onu,
Bilakis ona güç,kuvvet verdi.
Bütün herkeste gördü bunu.
Oysa herkes ona,kahrolur,ölür derdi.

Ölmedi,bugün hala dimdik ayakta,
Kale gibi dikilmiş duruyor karşında.
Ey arkadaş! İlham al,ona bak ta.
Yıkılma,olursan ol kaç yaşında.

18.10.1990 / Muğla