Bir Garip Sitem Şiiri - Raziye Aktaş

tek olmadı gidişi
kalp kırıklığımı da götürüyordu beraberinde
kapıyı hızlıca çarpıp
arkasına bile bakmadan
dağılan suretimi, dağılan odayı toparlamadan
her şeyi birbirine katıp gidiyordu
yaşanılacak şeyleri atıp bir tarafa
yağmurunu daha bırakmayan bir bulutu yükleyip sırtıma
acıların en ağırını terk edip yalnızlığıma gidiyordu.
gidilecek sinema biletlerini yırtıp
henüz doğmamış çocuklarını
yetim bırakıp gidiyordu.
tamamlanmamış şiirlerim vardı oysa
daha yüzünün her zerresine adanmamış olanlar
bedeninin kıvrımlarından süzülerek yaratılacaklardı..
kalan tek mirasımdı bardağındaki dudak payı
elvedasını demeden önce ne de yakışmıştı oraya

lazım olacaktı oysa ki dudakların,
‘seni seviyorum’ derken ki kıvrılışını izleyecektim daha.
parmakların da kalmalıydı,
takarken yüzüğü sevinen gözlerin..
evet evet gözlerin mesela
onları götürmende yersizdi
bebekleri gülmeden daha.
kadifemsi bir ten de bırakılan yara oldun
ayrılığa dair ne varsa lugatımda.
...zamansız bir gidişin sancısısın şimdilerde
bir kere de bak şu saatine be adam bi kere de bak!
kaç’ı kaç geçiyordu giderken desem
verecek cevabın bile yok
......................
..........
çarpılan bir kapı yok aslında ortada
bakma işte, şiir yazıyorum ya
illa kapı çarpmak gerek
yoksa arabeskleşmiyor
anlarsın ya
sen gittin, geriye şiir kaldı
yarım yamalak dizelerden oluşan
şarkı kaldı, hep aynı melodiyi tıngırdatan
iyi yanlarını görmeye başlar oldum bu gidişin
pollyannacılık oynuyorum bugünlerde
iyiki de gitmişsin.
kim bilir belki de şarkılar,
bu denli anlam bulmayacaktı.
ya da deniz, sadece bir deniz olarak kalacaktı
kuruttuğum gül bile çöpe gitmekten kurtulmuşken
senin gidişin hiç kötü olur muydu?
herşeyin bir anlamı var artık
seninle geçtiğimiz yolların, baktığımız semanın
önünden beraber geçtiğimiz dilenci bile aynı yerinde hala
bir tek ağaçlar değişti
sen gittiğinde kıştı
şimdi çiçek açmakta..