Belli bir standardı olan insanlara imreniyorum,
Belli bir yaşam tarzı olanlarada,
Oysaki ben,bir sene önce ki ben değilim.
Çok fazla dönüm noktası var yaşantımın
Avuçlarıma heykellerini diktim tükettiklerimin.
Hepsinin boyunlarına rengarenk çaputlar bağladım,
Ayaklarının dibine mumlar yaktım,dilek diledim.
Ben olmaya devam edebilmek için dualar ettim.
Kırdığım ayna ile kestim kedinin boğazını,
Merdivenin altından geçerken parmağımla mezarlıklar gösterdim.
Hepinizin aksine ben hep uğursuz sayımı merak ettim.
Tırtıl değişebiliyorsa bende değişirim dedim hep,
Berlin duvarına ağlayan yahudi oldum.
Malcolm X hayranı bir klu klux klan.
Güneşi sizin kadar hiç sevmedim ben
Ve sürekli aynı telkinde bulundum kendime;
Geceyi seviyorsan,ay ışığında ısınmasını bileceksin.
Kayıt Tarihi : 28.12.2013 11:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!