Bir Garip Ramazan
Memleketi Adıyaman, yaşardı köyü Artan.
Adı ile muktedirdi, deli denen Ramazan.
Bir garip biçareydi, sevgisiydi hep yaşatan.
Evlenmişti., henüz çocuk vermemişti yaradan.
Yaş ilerliyordu, çok hızlı geçiyordu zaman.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
