Bir Garip Orhan Veli Şiiri - Metin Başol

Ne vakit ellerimi cebime atsam
Bir garip Orhan Veli olurum hemen
Bir kevgir oyunu oynamaya başlar parmaklarım
Kimi delikten aşağı sarkar
Kimi bir beze toslar.

Ne vakit ellerimi cebimden çıkarsam
Ellerimin içinde bir kaşıntı başlar
“Eyvahh param gidecek,
……………..ya da yaşasın para gelecek” oyununu
Kendi kendime oynamaya başlarım
Bir heyecan kaplar içimi
Sonra birden yavaşlarım

Karıştırırım her keresinde
Acaba hangisi getiren eldi
Hangi el götürendi
Sol el, gidecek derim
Gidecekse gitsin derim
Sağ elim getirecek derim
Gelmez bir metelik biyerden
Boşu boşuna beklerim

Sonra gülmeye başlarım
Gelse ne farkeder
Gitse ne farkeder diye
Gülerim, çünkü bilirim
Gidecek param yok ki,
Gelecek olsa ne farkeder
Hep öyle değil midir zaten,
Geldiği gibi gider.

Hergün el attığım cep
Bir kevgir değil mi nasıl olsa
Kevgir deliklerinden hep,
Küçük olanlar düşer
Büyük param hiç olmadı
Küçükler delikten süzülür birer birer
O vakit gülmeyip napıyım
Kevgir değil mi ceplerim
Gelse ne farkeder
Gitse ne farkeder

5 Mart 2010/16.08
Ankara/Metin Başol