Bir Garip Köylü Şiiri - Veli Pan

Bir Garip Köylü
Aklımdan hiç çıkmıyor gariplerin köyleri
Sarı sarı buğdayları
Yeşille donanmış pancar tarlaları
Bahar gelince kırlara çıkan,
Sekerek koşan kuzuları, oğlakları
İç Anadolu'nun bozkırları
Yol kavşaklarında sıralı mezarlıkarı
Sıra sıra yatanlar, huzurla uyuyanlar.
Nasıl yaşamıştı mezarlıkta yatanlar,
Şimdi kaygı, tasa yok, huzurlu mu geçmişin garipleri
İlkokul çağlarında aklımda kalanları
Neşe dolu yüzleriyle, cıvıl cıvıl çocukları
Şırıl şırıl akan orta çeşme suları
Yün yıkayan gelinler, yanakları al al Türkmen kızları
Haziranda bahçelerde yeşillik bereketleri
Biberler, salatalıklar, kabaklar doyurur köylüleri
Ağustos ayında ödenmiş ise yıllık borçları
Buram buram mutluluk kokardı köy yerleri
Yollar boş, çoluk çocuk yok denecek gibi şimdi
Kalan üç beş ihtiyar şenlendiririm mi köyleri
Kalmamış evin hezeni, nerde evin direkleri
Hüzün içinde kalmış mabeyinli o güzel köy evleri
Nerede? Poşulu bayram çocukları,
Evden eve giden küçüklü büyüklü aile fertleri
İçini boşaltı köylerin, kahrolası kapitalist düzenleri
Gerçekleşir mi acaba yarım kalan Köykent projeleri
Olursa mutlu olur belki benim gibi köy delileri

Veli PAN