Bir Garip İstek Şiiri - Tunahan Bozkurt

Ben sende insanı sevmek istedim, Ne bileyim dünyayı kurtaralım istedim birlikte, Yitip gitmeyelim taş duvarlar arasında, Gömmeyelim kafamızı toprağa istedim, İstedim ki biz de herkes gibi olmayalım, Sen de benim gibi gel-git istedim, Madem aynı yastığa baş koyduk, Aynı rüyayı da görelim istedim. Şımaralım, huysuzlaşalım, Gülelim, ağlayalım, Şiir yazalım, şair olalım, Savaşalım, silah olalım Barışalım, akit olalım Sürüden ayrılalım, Yem olalım, Biz bir başka olalım istedim. O kadar sağlamcı olmayalım, Bileğimiz burkulsun, Dizimiz kanasın, Sümüğümüz aksın, Herkes bize baksın, Biz kimseye bakmayalım istedim. İşin açığı; Ben sende insanı sevmek istedim, Ben sende kendimi görmek istedim, Bencillik benimki; ama olsun, Sen benim aynam ol, Davam ol, Ben ol istedim. Burnumuz pislikten kurtulmayacaksa da Kılavuz olalım ona, buna, şuna Sana, bana, bize istedim, Darağacına tek başıma gitmeyeyim, En azından celladım sen olma, Son dileğimi sen sorma, Bunu bana yapma istedim; Ama sen n’aptın, Defolup gittin! Tunahan Bozkurt - Mayıs 2012