Bir Garip Huzur Şiiri - Nurhan Özgel

Su gibi geçiyor zaman
Dörtnala koşuyor akrep ve yelkovan

Yelkovan kuşlarıymış
Nesli tükeniyormuş

Nev-i şahsına münhasır
İnsanlardan kalan
Kallavi bol köpüklü bir kahvenin
İz bırakan lezzetidir
İmgelemimde azalan

Çabayla dolu yorgun
Dingin meyve kokulu akşamlar
Küçücük bir odaya sığar
Biraz şiir, taze pişmiş çay
Çokça sevgi paylaşılan

Mutluluk ne ki
Bir kitap, bir demet kır çiçeği

Buğusu üstünde kara üzümler

Çekilecek çok dert var daha bilirim
Ancak
Her akşam sabahı içinde saklar
Susmasın yaşamınızdaki müzik
O ritimdir içinde umutları artıran

Yaşamak işte o derin mevzu
Neden akvaryuma hapsedilmiştir o güzelim balıklar

İş çıkışı balık istifi minibüsten tepelenmeden inmeyi başarabilmektir bazen mutluluk
Bir tekir kediyi bolca özlemek

Ve hafta sonu onu görmeye gitmenin neşesidir ruhuna dolan

Pazar telaşı dolan fileler
Çamaşır makinesinden taze çıkmış mis kokulu giysiler

Vakit kalsa daha neler anlatacağım daha neler