Bir Garip Gidiş Şiiri - Tolgahan Kaya

Ben bu yollara
serin yaz akşamları düşerim hep.

Rüzgarın tenimi okşayışı,
bağrımı zorlayışı,
ağırbaşlı sevgilimin
arkamdan ağlayışı varken,
daha taze iken.

Ben bu diyardan
soğuk bir kış sabahı göçerim.

Herkes uyurken-sıcak yatağında-
bir el yokken sallanan arkamda
bir hıçkırık kadar kısa,
bir hıçkırık kadar devamlı
ve bir hıçkırık can sıkıcı

Ben belki hiç
ayrılık yaşamam bundan sonra.

Bir derin yara olurum
durmadan kanayan,
değil doktor ilacı
belki sevgilinin hoş sedası
bile merhem olmaz artık.

Ölürüm belki sırf bir daha
ayrılık yaşanmasın diye.

Bir anda olur her şey.
unutulmuş bir hikaye
sanki hiç yaşanmamış gibi
alıp götürür beni
bir kış sabahı
soğuk bir rüzgar gibi.