Bir garip Emre Şiiri - Emre Özeren

Düşünür garip durmadan yol arar
Kendini paralar,aklını satar,
Dünyasında neden amaçsız yaşar?
Ağladı yazık; dermanı bulacak,
Gümüş görse altın deyip kanacak.

Sarardı bedeni,ağrıdı başı.
Çıkar az sonra yukarıya naşı.
Yakından da vurdu zalimin taşı.
Görmedi; hemen sıyrılıp yatacak
Kalkıp ayağa alnından vuracak.

Duruldu garip,kalmadı hiç hali
Sanki tek başına dünyada fani,
Elden ne gelir ki, ölüm çok ani! .
Uğraşsa kendini baştan saracak
On yedi yılda düzene koyacak

Bilmem ki! Emre neden şiir yazar?
Bir iki demeden kafaya sıkar?
Derdi üstüne dertler dolup taşar?
Hiç yol bulamadı düzgün, sapacak
On yedi yaşında bir yere varacak.