Bir Garip Düğünü Şiiri - Rafet Gürkan

Bizim köyde bir garip vardı,
Dün onu meşelikte görmüşler,
Dizleri yamalı, elbiseleri kirli gezerdi,
Hayaline bile gelmez,
Beyaz elbisenin ne olduğunu bilmezdi,
Dün beyaz elbise giymiş dediler.

Kalabalıklardan hiç hoşlanmazdı,
Yalnız yaşar, yalnız gezerdi,
Dün kalabalıklar içindeymiş,
Eller üstündeymiş dediler.
Gören arkadaşlar söyledi.

Ne mal ne mülk bilirdi,
Yoktu bir mekanı, bir yeri,
Dün bir dikili ağacı olmuş,
Yeri belli mekanı belli şimdi.

Son isteğini sorsalar,
Belki ilk defa birşey isterdi,
Şöyle yüksek bir yerde olsundu evi,
Gelip geçenlerin gözü önünde,
Fatihalarla dualarla anılmak,
Bu saltanat ona yeterdi,
Ve yanıbaşında uzun bir selvi.