Bir Garip Çobanoğlu'yum

Kadim dostum ne olur, gel kaçma benden
Sen hiç anlamıyor musun sözden, halden
Bendeki şu yara bir hançer yarası
Çığlık düştü yüreğime her dilden

Kadim dostum günlerdir hardayım harda
Kıştayım, soğukta, dumanda, karda
Geçirdiğimiz o günler hatırına
Uzat ellerini beni kurtar darda

Kaçma benden kaçma yıkma yüreğimi
Gör sırtımdaki şu kanlı gömleğimi
İçine kızıl etlerim dökülüyor
Ey dost! Sakın unutma öleceğimi

Kadim dostum gel gör muzdaripliğimi
Zemheri’de gör şu tükenişliğimi
Vurulduğum köhne sokaklarda kaldım
Sarıl bana unutma kardeşliğimi

Kadim dostum, ben yaşam tutkunuyum
Şairim ama ben gönül yorgunuyum
Dost yaramın ilacı sendedir sende
Ben o yaralı garip Çobanoğlu’yum

Mehmet Çobanoğlu
25.08.2017
İstanbul