Bir garip can Şiiri - Feyzullah Evcil

Bir garip can gördüm yol yorgunu bitmiş tükenmiş
Sanki bana mânâ aleminden selam getirmiş
Gözlerinde mâna dünya işlerini bitirmiş
Vardım yanına dedim açmısın sofraya buyur
++++++
Dedi garip bir kulum sizlere yük olmıyam can
Ol dünyada dertlendim acılarım oldu kağan
Zenginlik istedim verdi başıma oldu olan
Derdim dünyadan büyük bana çok azap gerek can
++++++
Güç bela kıramadı beni oturdu sofraya
Besmele çekti dua etti ol yüce mevlâya
Sanki şavk doldu o anda bir nur yağdı sofraya
Yetmez azık yeter oldu canlara şükür olsun
++++++
Karnımı doyurdun can ALLAH sizden razı olsun
Fakir sofranız rızıkla daim sürekli dolsun
Gönlünüz hep iyilikler yapınca gülsün çoşsun
Dedi çekecek azabım çok bana müsade can
++++++
Dedim can bana söyliyecek bir çift sözün yokmu?
Dedi çevrene bak bir komşuların açmı tokmu?
Giyinip kuşanıp cakalar satmak çıkar yolmu?
Ben bakmadım hiç şimdi ciğerim yandı kavruldu
++++++
Garip evcil'in bağrına saplandı sözden bir ok
Dünyada ne varki yalandan riyadan daha çok
Bir tutam iyilik yapmayan mal zengininden kork
Bir asude gönlün olsun yeter artar bile can.