Bir garip aşıktı o

Gülümsedi.
Sonra başladı, etrafına kahkahalar saçmaya
Oysa ortada gülünecek bir şeyler yoktu.
Söz yoktu.
Anlatılan, fıkra yoktu.
Gülünecek yüzler, olaylar görüntüler yoktu.
Ortalık gülmekten kırıldı.
Sonra sustu ve ağladı.
Ağladı gözyaşları sel oldu aktı yerlere daha sonra

&&

Kimdi bu?
Herkes ona bakışlarını çevirdi
Herkes durmuş kahkahalarla gülen bu adama bakıyordu.
Kimisi garip dedi kimisi dedi bir şarlatan.
Oysa o, ne bir garipti ne bir herkesi kendi gibi güldüren bir şarlatandı
O bir âşıktı.
Aldatılmıştı, bu âşık kalbinden yüreğinden yaralıydı.
Ağrına gitmişti, aşkının çöpe atıldığı.
O şimdi bir, sevdasına kinli yürekten yaralı bir adamdı.

&&

Sonra, tekrar güldü.
Etrafındakiler’ de onunla beraber güldüler
Kahkaha attılar.
Ve
Yer gök birden onların kahkahalarından boğuldu.
Gülen gözlerden, gri renkli yaşlar aktı.

&&

Baktım kaldım, uzaktan uzağa
Tiksindim.
Kendi insanlığımdan kahkaha atanlardan tiksindim.
Ve ben!
İnsanların bakışlarından tiksindim.
Ateş oldu yandı, küle döndü yanan yüreğim.

&&

Kahkahalar durdu.
Sonra.
Gülen gözlerin yerinden acı bakışlar çıktı ortaya.
Parlayan gözlerin önünde bir yürek yandı.
Şöyle bir direndi adam!
Gücü yoktu, yerinden kalkmaya kahkahalar atan attıran adamın.
Kıvrıldı kaldı köşesinde.
Acılar içinde acılar savruldu ondan etrafa
Ve
Kan damladı kin damladı uykuya dalan gözlerinden
Sonra!
Uykuya, daldı.
Yuvarladı yanında boşalmış şarap şişeleri horlamasından
Yarım yamalak uyurken..

&&

Ahmet Yüksel Şanlı er
26 Haz. 19